Met een groot karakter, is niet meer….. Vorige week al is hij overleden, in mijn armen. Zijn lijfje was op, uitgemergeld en hij had geen energie meer over.
Hier onze man, blakend van gezondheid. Hij was toen net bij ons komen wonen, samen met zijn Tooske. Hij heeft een goed konijnenleven gehad, eerst drie jaar bij Hedwig en Nanda en daarna bij ons. Fijn dat je bij ons was Binkie!
Na onze Wolbaal en onze Toos, je gelooft het niet meer, is ook nu onze kleine man ziek!
En ook hij heeft EC! hij is mager, en ontzettend zwak in zijn achterhand. In de nacht ligt hij bij vriendin Tooske, en overdag heeft hij een stoel ingepikt, waar hij zich goed laat verwennen. Pffftt….. de ander 2, Bubbels en Bebbel, zijn we preventief aan het behandelen met panacur. Tjonge!
Binkie eet goed, ja we hadden er nu eenmaal twee, de grote en de kleine Bink. We konden niet kiezen wie zijn naam moest veranderen, dus dan maar de grote en de kleine…. Binkie laat zich goed verwennen met Brinta, groen en eet goed brok en hooi. We gaan er weer voor!!!
Met Toos Poepdoos, haar nieuwe bijnaam (wat een keutels ;-)), gaat het heel erg goed. Ze is opgewekt en is gewoon weer lekker Toos. Haar wond geneest erg netjes en ze gaat er languit voor liggen als ik de wond verzorg. Krabben vrouw, hard graag! 
Ze heeft er een sport van gemaakt om naar mijn katten te grommen, leuk spelletje voor haar blijkbaar ;-). Katten zijn hartstikke bang, zou ik ook zijn. Ze is groter dan zeg maar….
Verder kreeg ik van onze Irmgard van de week nog een hele lieve verrassing:
Ereplaats in de opvang hoor, super!!!
Allereerst dank je wel voor jullie ontzettend lieve reacties! Deze reacties brachten nog meer tranen en fijne herinneringen aan mijn kanjer. Het was raar en leeg zonder hem…. maar de leegte is alweer vol….
Vorige week maandag heb ik onze bink terug naar de opvang gebracht. We bewaren onze overleden vrienden in een grote vriezer, zodat ze met zijn allen naar het crematorium kunnen. Ook voor de overleden dieren geldt dat we ze met respect willen behandelen en niet zomaar in de kliko willen laten verdwijnen, dit voelt zo verkeerd om dat te doen… Natuurlijk ging ik eens lekker knuffelen met onze huiskonijnen, zo ook Tooske. Onze Yvette had al gezegd dat Toos zo een appelig rond hoofd had gekregen, dus bij het kroelen, voelde ik een bult zitten tussen haar oren die naar beneden afliep. Potver!! Tja, hier kon ik niet mee wachten, dus hup Toos ingeladen en mee naar huis genomen. Toos is een Vlaam, dus geen kleine meid zeg maar, ze weegt 8 kilo schoon aan de haak. Ik was zo moe van alle emoties en tranen die dag, maar ja, Toos ging natuurlijk voor. In de avond ben ik met haar naar de dierenarts geweest, jawel…. een abces. Donderdag is ze geopereerd en ik was erbij, samen met Jet…. Jeeeeee, brrrh, wat een troep kwam daar dan uit!
Wat een wond zeg!
En zo zit Tooske, samen met haar kleine vriend, bij mij in de hal. Schoonmaken, spoelen en duplo spuiten. Ze doet goed. We weten nu ook waarom ze zo lamlendig was, alleen nog maar hangen, liggen en slapen. Ze is nu weer heerlijk zichzelf en ondeugend, dus gelukkig maar :-).
Verder hebben we ook een nieuwe blijvende bewoner: Bebbel, hierover later meer!
Blog Konijnenopvang Binkies 
